De Belastingdienst heeft te weinig capaciteit om alle belastingplichtigen (periodiek) te controleren. Tegenwoordig meldt de belastingcontroleur zich nog slechts als daartoe aanleiding bestaat. Dat kan zich voordoen als een burger bijvoorbeeld een tip heeft gegeven of als informatie is verkregen uit een ander boekenonderzoek dan wel een ander land of als sprake is van een verhoogd risico als gevolg van de branche waarin de belastingplichtige opereert.
De Belastingdienst kent verschillende geavanceerde controlemethodieken, terwijl de gecontroleerde belastingplichtige veelal niet op de hoogte is van zijn rechtspositie en de valkuilen die dreigen. De bevoegdheden die de controleur heeft, zijn bijzonder verstrekkend. Alle stukken die voor de belastingheffing relevant kunnen zijn, moeten desgevraagd door de belastingplichtige aan de Belastingdienst ter beschikking worden gesteld. Voorts kan de (digitale) administratie grondig worden geïnspecteerd en ook kan onderzoek bij derden worden gedaan.
Nu de rechten van de inspecteur omvangrijk en verstrekkend zijn en de verplichtingen van de belastingplichtige ver gaan, dient een afgewogen stappenplan te worden opgesteld. Elke controle vereist maatwerk om de positie van de belastingplichtige te optimaliseren. Een zorgvuldige afweging van de feiten en omstandigheden is onontbeerlijk. De advocaten van kantoor hebben geruime ervaring in het uitstippelen van een strategie tijdens een controle onderzoek. Dit gebeurt altijd in overleg met de cliënt en veelal ook met de belastingadviseur(s) en accountant(s).
