De aanpak van fraude krijgt in 2016 een stevige nieuwe impuls. De komende drie jaar moet het aantal zaken van horizontale fraude dat bij het OM wordt aangeleverd stapsgewijs toenemen met ruim 50%, van 1500 zaken tot 2300 zaken, per jaar.
Bij horizontale fraude gaat het om fraudevormen waarvan burgers, bedrijven, financiële instellingen of organisaties slachtoffer kunnen worden. Bijvoorbeeld oplichting van of door webwinkels, fraude met betaalmiddelen, acquisitiefraude, spooknota’s, verzekeringsfraude, dating- en loterijfraude.
Het streven is om deze vormen van fraude terug te dringen door effectieve preventie. Bijvoorbeeld door burgers en bedrijven beter bewust te maken van de risico’s die ze lopen en hen alerter en weerbaarder te maken. Ook moet het stimuleren van publieke en private partijen om barrières op te werpen, het plegen van bepaalde vormen van fraude lastiger, of zelfs onmogelijk maken. Gedacht kan worden aan het blokkeren van rekeningen van erkende fraudeurs, het weigeren van dienstverlening door (bijvoorbeeld) advocaten, notarissen, incassobureaus en deurwaarders en het uit de lucht halen van dubieuze websites. Daar waar vormen van fraude zich toch voordoen, komt het strafrecht nadrukkelijk in beeld.
Een effectieve fraudeaanpak staat en valt bij een snelle, accurate uitwisseling van gegevens tussen overheidsorganisaties onderling en met betrokken partners. Bij verschillende partijen (publiek en privaat) bestaat nogal eens onzekerheid over de vraag welke informatie mag worden uitgewisseld, met wie en onder welke voorwaarden. Daarom wordt momenteel gewerkt aan een heldere kaderwet voor de gegevensuitwisseling ten behoeve van de fraudebestrijding.
Rijksoverheid nieuwsbrief Jaargang 7, Nummer 4 Prinsjesdagspecial, 15 september 2015
