Betrokkene, een accountant-administratieconsulent, is vennoot van een accountantskantoor dat sinds 2014 werkzaamheden verricht voor klagers. Klagers dreven een horeca-onderneming in de vorm van een vennootschap onder firma (hierna: de vof).
De vof huurde een pand waarin een restaurant werd geëxploiteerd. Begin 2017 hebben klagers zich in verband met de beëindiging van de huur en/of de verkoop van de in het pand gevestigde onderneming, voor advies gewend tot de relatiebeheerder van het accountantskantoor. De relatiebeheerder is geen accountant. Samen met twee juristen – beiden werkzaam bij het kantoor – heeft de relatiebeheerder klagers dienaangaande geadviseerd. Op 31 mei 2017 hebben klagers vervolgens de huur van het pand opgezegd tegen het einde van september 2018.
Door de huuropzegging bleek de in het pand gedreven onderneming voor klagers lastig te verkopen. Hierdoor waren zij genoodzaakt de onderneming te verkopen aan de eigenaar van het pand met verrekening van de huurpenningen tot en met september 2018. De vof heeft het accountantskantoor vervolgens aansprakelijk gesteld voor de gelede schade wegens het niet attenderen op het financiële risico van de huuropzegging in relatie tot de voorgenomen verkoop middels een indeplaatsstelling van de in het pand gedreven onderneming.
In de onderhavige klachtprocedure stellen klagers dat betrokkene kan worden verweten dat het accountantskantoor de vof onjuist heeft geadviseerd over de beëindiging van de huur van het pand met de verhuurder. Daarnaast wordt betrokkene verweten dat hij niet binnen twee weken heeft gereageerd op een brief van klagers.
De Accountantskamer is van oordeel dat advisering over deze kwestie tot de normale bedrijfsvoering behoort van een accountantskantoor dat werkzaam is in het MKB-segment. Dat betekent dat de adviseren aan klagers moet worden aangemerkt als een professionele dienst.
Voorts is volgens de Accountantskamer sprake geweest van een onzorgvuldige en tekortschietende advisering door de relatiebeheerder van het kantoor. Betrokkene, die als enige accountant vennoot is van kantoor, en die ter zitting heeft aangegeven dat de relatiebeheerder onder zijn verantwoordelijkheid werkzaam was, moet hiervoor vaktechnisch verantwoordelijk worden gehouden. Dat hij feitelijk niet betrokken was geweest bij de advisering aan klagers over de beëindiging van de huur, maakt dit niet anders. Een andere opvatting zou er toe leiden dat indien, zoals bij het kantoor, sprake is van een ver doorgevoerd delegatiepatroon binnen een accountantskantoor, niemand meer tuchtrechtelijk verantwoordelijk zou zijn. Dit is niet de bedoeling van de wetgever geweest. De accountant dient ervoor te zorgen dat degene die onder zijn verantwoordelijkheid werkzaamheden uitvoert ten behoeve van een professionele dienst, hiervoor adequaat is toegerust en dat er toereikende begeleiding van, toezicht op en beoordeling van deze werkzaamheden plaatsvindt. Betrokkene is daarin tekort geschoten en heeft daarom gehandeld in strijd met het fundamentele beginsel van vakbekwaamheid en zorgvuldigheid.
Ten aanzien van het tweede klachtonderdeel overweegt de Accountantskamer dat het gegeven dat betrokkene niet binnen twee weken heeft gereageerd op de brief klagers, niet meebrengt dat betrokkene hierdoor in strijd heeft gehandeld met enig fundamenteel beginsel. Niet gebleken is dat op het tijdstip waarop betrokkene de brief van klagers heeft ontvangen, sprake was van zodanig bijzondere omstandigheden, dat betrokkene gehouden was om binnen veertien dagen te reageren op de brief van klagers. In casu is hierbij ook van belang dat klagers al wisten dat (het kantoor van) betrokkene enige aansprakelijkheid afwees. Dit klachtonderdeel is daarom ongegrond.
Alles afwegende acht de Accountantskamer de maatregel van waarschuwing passend en geboden.
De Accountantskamer 29 mei 2019, 19/213 Wtra AK, ECLI:NL:TACAKN:2019:39.
