Klager (een accountant) werkte samen met twee accountants (betrokkenen) voordat zij na enige strubbelingen de samenwerking hebben beëindigd. Klager is bestuurder van [X] Holding en betrokkenen zijn aandeelhouder van [D] BV. Bij vonnissen van de kantonrechter is reeds geoordeeld dat [D] een huurachterstand moet betalen en dat zij dit niet mag verrekenen met een tegenvordering op [X] Holding.
In het onderhavige geval stelt klager onder meer dat betrokkenen de gewezen vonnissen hebben gefrustreerd. Daarnaast zouden betrokkenen zonder toestemming telefoongesprekken hebben opgenomen van ex-cliënten.
Betrokkenen hebben alle activa en passiva van [D] overgeheveld naar een andere BV met het gevolg dat alleen de huurschuld aan klager achterbleef. Zij hebben hierdoor volgens de Accountantskamer willens en wetens de verhaalsmogelijkheden voor [X] gefrustreerd. Daarnaast hebben zij de huurschuld op laten lopen zonder klager ervan op de hoogte te stellen dat die verder oplopende schuld niet langer werd gedekt door de activa en activiteiten van de BV. Het gedrag van betrokkenen dient volgens de Accountantskamer te worden aangemerkt als oneerlijk en onoprecht. Hiermee hebben zij het accountantsberoep in diskrediet gebracht.
Ten aanzien van de telefoongesprekken overweegt de Accountantskamer dat een accountant niet oprecht handelt wanneer hij cliënten van een andere accountant, zijnde ex-cliënten van hem, opbelt en deze gesprekken, zonder mededeling daarvan vooraf, opneemt. Betrokkenen hebben hierdoor ook in strijd gehandeld met het fundamentele beginsel van integriteit.
Aan betrokkene [1] en [2] wordt respectievelijk de maatregel van doorhaling (3 maanden) en berisping opgelegd. De Accountantskamer heeft bij haar beslissing over de op te leggen maatregel aan betrokkene [1] ook rekening gehouden met het gegeven dat aan hem reeds meermalen een tuchtrechtelijke maatregel is opgelegd en bij haar beslissing over de op te leggen maatregel aan betrokkene [2] dat aan hem reeds eerder een tuchtrechtelijke maatregel is opgelegd.
Bron
Accountantskamer 9 september 2016, ECLI:NL:TACAKN:2016:90
